Öne Çıkan Yayın

Tüp Babayım "Bir babanın gözünden tüp bebek yolculuğu"

Tüp Babayım  "Bir babanın gözünden tüp bebek yolculuğu" 9 Şubat'ta çıkıyor

Lilypie - Personal pictureLilypie Angel and Memorial tickers

9 Ekim 2012 Salı

Artık Lâl İçin Alış Veriş Zamanı Geldi


Artık alış veriş yapmaya başlamamız lazımdı. Bayağı araştırma yapmıştık. Daha önce de dediğim gibi internet bu konuda bize çok yardımcı oldu. Alış verişimizin ilk kalemleri küçük listeler oldu. Nursen’le beraber hastaneye giderken doğum çantasında neler olacağını, Nursen’in çantasında neler olacağını, nelere ihtiyacımız olacağını teker teker listeler halinde hazırladık. Gene küçük bir not defteri edindik ve tüm yaptıklarımızı, araştırmalarımızı, yapacaklarımızı o deftere not ettik. Alış verişlerimizin her aşamasında bu notlarımızın faydasını çok gördük.

Önce Lâl’in doğum çantası ve  Nursen’in çantası için alacaklarımızı listeledik. Sonra odasına nereden ve nasıl mobilya alacağımızı düşünüp not aldık. Bunların yanında diğer ihtiyaçları da not ettik. Kesinlikle gerekecek ve gerekebilecek ihtiyaçlarımızdı bunlar. Lâl doğduktan sonra da kullanacağımız eşyaları şimdiden almamız gerektiğini düşündük. Çünkü doğumdan sonra alış veriş yapmak zor olabilirdi veya geç kalmış olabilirdik. Bu yüzden her şeyi önceden hazırlamak daha iyi olacaktı. Hiçbir şeyi riske atmamak için, “Tüh ya keşke bunu da alsaydık. Bak lâzım oldu” dememek için çok ince eleyip sık dokuyorduk. Gerçi tüm bunlara rağmen doğumdan sonra almamız gereken bazı şeyler oldu. Bunları genelde internetten satın aldık. İyi ki internet varmış. Olmasa ne yapacaktık bilmiyorum!

Bu sıralarda aldığımız anne – bebek dergileri de işimize çok yaradı. Aldığımız sayılarında tesadüfen “doğum çantası”, “anne çantası”, “hastane çantası” gibi başlıklar altında alınacak ihtiyaç listeleri yayımlanmıştı. Bu listeleri de not edip alış veriş listemize ekledik.
Alış veriş dönemimiz çok güzel bir zamana denk gelmişti. İş açısından çok rahattım. Üniversitede çalışıyorum ve okul yaz tatilinde olduğu için dersler başlamamıştı. Öğrencide olmayınca işe gitmeme gibi bir rahatlığım vardı. Aynı zamanda kuzenimin arabası bizdeydi. Böyle olunca Nursen ile birlikte “tabii Nursen’in karnında Lâl ile birlikte” rahat rahat arabaya atlayıp gitmemiz gereken yerlere gidebiliyorduk.

Kendimize çok güzel programlar yapıyorduk. Hem gezip nerelerde neler var, nereden neyi ucuza alabiliriz diye dolaşıyorduk hem de bizim için eğlenceli zaman geçirme fırsatı oluyordu. Nursen ile birlikte böyle gezmeler ve alış veriş çok keyifli oluyor. Birlikte çok eğleniyoruz ve güzel zaman geçiriyoruz.

Alış veriş işlerini bu kadar erken yapmamızın bir sebebi de Lâl doğmadan en az 15- 20 gün önce her şeyi hazırlamış olmayı istememizdi. Ne olur ne olmaz? Küt diye içeride sıkılıp erken geleceği tutabilir. Biz öncesinde hazırlayalım da Lâl Hanım ne zaman gelirse gelsin hazır olsun.

24 Eylül 2012 Pazartesi

Yeni Doktorumuz.. Doktor Dediğin Böyle Olmalı !..


Muayene bittikten sonra doktorumuz odasına gitti ve bizi beklediğini söyledi. Nursen’e hazırlanmasına yardım ettim ve bizde odasına geçtik doktorumuzun. Gene karşısına oturduk ve konuşmaya başladık. Bize Lâl’in gelişiminin çok güzel olduğunu, boy ve kilo olarak normalden 1 – 1,5 hafta ileride olduğunu söyledi. Merak edeceğimiz hiçbir şey yokmuş.

Bütün samimiyeti ile bize “Telefonum 7 gün 24 saat açık. İstediğiniz zaman beni arayabilirsiniz. Kafanıza bir şey takılırsa hemen gelin. Kendinizi sıkmayın. Ne olacak şurada 5 dakika da kontrol ederiz” dedi. Bu söyledikleri bizi gerçekten çok rahatlattı.

İlk doktorumuzda buna benzer şeyler söylemişti ama hiç de dediği gibi olmamıştı. Bu yüzden o doktordan vazgeçmiştik zaten. Ama bu doktorumuzda daha sonradan gördük ki her aradığımızda telefonumuza çıktı. Cevap veremediği zamanlarda da en kısa sürede bize geri döndü. Hatta bu durumda en fazla 1 saat beklediğimizi hatırlıyorum. Hiçbir zaman bizi boş vermedi, ilgisini kesmedi ve her türlü kolaylığı sağladı.

Daha önceki doktorumuz ile ilgili biraz olumsuz şeyler yazmıştım ama bu doktorumuzla da ilgili gerçekten çok olumlu noktaları yazacağım. Gerçekten doktor böyle olmalı. Hastasıyla böyle yakın olmalı ve ilgilenmeli. Böyle olması şart, olmazsa olmaz, biz doktoru satın aldık, o kadar para veriyoruz tabii ki yapacak anlamında söylemiyorum bunları. Bahsettiklerim sadece doktor – hasta ilişkisinin olması gereken hâlleri. Özellikle bizim gibi riskli hamilelik grubunda olan, morale ve desteğe çok ihtiyacı olanlar için. Zaten hamilelikten dolayı oluşabilecek, yaşanacak her konuda çok hassas olunuyor. Ne yapılacağı, nasıl yapılacağı bilinmiyor. Bu durumda doktorumuzdan başka bilgi alabileceğimiz, destek alabileceğimiz, kafamıza takılanları sorabileceğimiz, bize moral verecek, güç verecek kim olabilir ki?

Olabilecek sorunlar karşısında eğer doktorumuza danışamazsak o hamileliğin seyri tehlikeye girebilir. Hadi tamam hiçbir önemli sorun olmasa bile anne – baba adayı yaşanan durumun önemli bir sorun olup olmadığını bilemez ki. Bu sorunlara ve sorulara cevap alınamazsa daha büyük bir stres olabilir ve hiçbir şey yokken daha vahim sonuçlara yol açabilir. Veya bir sorun karşısında doktora ulaşamayıp tahminlerle, sağdan soldan gelen yalan yanlış bilgilerle kendi kendimize çözüm bulmaya çalışmak da ciddi başka sorunlara yol açabilir. Hatta kendi doktorumuz haricinde başka bir uzman jinekoloğa danışmak bile riskli olabilir çünkü hamileliğin nasıl devam ettiğini kendi doktorunuzdan başkası daha iyi bilemez.

Eğer Nursen’in hamileliği bu kadar güzel ve sağlıklı olduysa, moralimiz bu kadar iyi ve yüksek olduysa, doğum bu kadar güzel ve rahat olduysa bunun en büyük sebebi doktorumuz oldu. Onun yakınlığı, sıcaklığı, bilgisi, tecrübesi. İlerleyen kısımlarda doktorumuzla ilgili anlatacağım daha çok konular olacak.

Kendi doktorumuzla ilgili memnuniyetimizden dolayı hakkında isim vermeden bu kadar güzel ve olumlu bahsediyorum ama eminim ki daha nice böyle iyi ve hassas doktorlarımız vardır mutlaka.

19 Eylül 2012 Çarşamba

Lâl’in Uzuvları Gelişmiş


Doktorumuz muayenesini, her gördüğünü “Bak annesi bu ayağı. Babası sende gördün mü?” diye bizle de iletişim halinde olarak sürdürüyordu. “Bakın bu ayağı. Bu diğer ayağı. Bunlar ayak parmakları. İki tane ayağı var merak etmeyin” dedi. Sonra “Bu da göz bebeği. Gözleri hareket halinde. Bu midesi, bu böbreği. İki tane gayet normal böbreği var. Bu ana atar damarı ve çok güzel görünüyor. Bu kulağı ve kulak kenarı. Normal boyutlarda. Burası burnu, burası ağzı” diye her şeyi en detaylı şekilde bize gösteriyordu doktorumuz. Bunları 2 ay önce detaylı ultrasona gittiğimizde de görmüştük ama Lâl bu kadar büyümemişti. Şimdi ise doktorumuz sayesinde tekrar daha belirgin şekilde görüyorduk. Hem de detaylı ultrasonun yapıldığı kadar gelişmiş olmayan bir ultrason cihazında. Belki en başından itibaren bu doktora gelsek detaylı ultrasona bile gerek kalmayacaktı. Sanırım bunları görmek ve yorumlamak birazda tecrübe ile doğru orantılı.

Bunları yazarken cep telefonumla çektiğim başarısız videolar çok işe yaradı. O videoları seyrederek yazdım bu detayları. Yoksa normalde video olmasa veya not alınmasa hatırlaması gerçekten çok zor. O videolar hem bunları yazmak için işimize yaradı, hem de ilerde Lâl’e bir hatıra olacak. Belki büyüdüğünde ilgisini çeker ve seyreder.

Daha öncede dediğim gibi biz baksak bunları seçebilmemiz çok zor olurdu ama doktorumuz söyleyince ve biraz dikkatli bakında ne olduğunu bizde anlayabiliyorduk. Her gösterdiği uzvunda da “Bak annesi, bak babası” diyerek bizim de dikkatimi çekiyordu doktorumuz. Arada da bana “Bak bak bu kafası. Çekiyorsun değil mi babası? Bunları kaçırma” diye sohbetten eksik kalmıyordu. “Bunların hepsini çekip sonra facebook’da yayınla. Görmemişin bebeği olmuş facebook’a koymuş” diye aralarda bize takılmadan da edemiyordu.

Sonra Lâl’in üç boyutlu görüntüsünü gösterdi bize. Bu görüntüde yüzü gayet net belli oluyordu. Bayağı şekillenmişti artık yüz hatları ve uzuvları. Gerçekten burnu, gözü, ağzı, kulağı teker teker seçilebiliyordu. O anda monitöre sarılıp öpmek istedim gerçekten. Nursen’in de benimde içimiz kıpır kıpır olmuştu. İlk deva Lâl’i bu kadar net görüyorduk ve ben gerçekten duygulandım. Şöyle bir Nursen’e baktığımda onunda duygulu gözlerle monitöre baktığını gördüm.

Bu arada doktorumuz üç boyutlu görüntünün de olduğu 3-4 görüntüyü kağıda basıp bize verdi. Lâl’in ilk fotoğrafları elimizdeydi artık. Yalnız üç boyutlu görüntüde kafa kısmında kocaman siyah dairesel bir şekil vardı. Bu ilk anda bizi merak ettirdi. Doktorumuza sorduğumuzda “Bu sadece ultrason cihazında ışık gitmeyen bölge. O yüzden karaltı şeklinde çıkmış. Merak etmeyin” cevabı ile rahatladık.