‘Hamile’ Tatilimiz Bitiyor

Tatilimizin sonuna geliyorduk yavaş yavaş. Ankara’ya dönüp doğum hazırlıklarına başlayacaktık artık. Tatilin son 3 gününü İzmir’de geçirecektik. İzmir’de çok yakın olduğum, hatta kardeşim diye gördüğüm Seren’e gidecektik. Nursen’de çok seviyor Seren’i ve beraber zaman geçirmekten çok büyük keyif alıyor. Ben kardeşim gibi gördüğüm için Seren’i Nursen’in de gayr-ı resmi görümcesi oluyordu aslında. Ama onlar birbirlerine “börülcem” diyorlar. Hatta Seren’i Lâl’in halası olarak görüyorduk. Aramızda kan bağı olmasa da böyle yakın bir ilişkimiz var.

Son günlerimizde artık Güzelçamlı’da ki tanıdıklarımızla da karşılaştıkça vedalaşıyorduk. Pazar esnafı, evimizin yakınlarındaki esnaf, belediyenin çay bahçesinde çalışanlar gelecek sene bizi bebeğimizle birlikte beklediklerini söyleyip vedalaşıyorlardı. Hepsi orada olduğumuz sürede bize çok yardımcı olmuşlardı ve ilgilenmişlerdi.

İzmir’e gitmek için önce Güzelçamlı’dan dolmuşa binip Kuşadası’na gitmemiz gerekiyordu. Sonra Kuşadası Otogar’dan otobüs ile İzmir’e geçecektik. İzmir Otogar’ından da Seren gelip bizi alacaktı. Bu seyahatte en zor olanı dolmuşla Kuşadası’na gitmek olacaktı. Tabii ki zorluk Nursen açısından. Dolmaşa binmek, inmek, sıkışık koltuklar arasında oturmak hamile bir kadın için zor oluyor tabii ki.  Gerçi benim içinde biraz zor olacaktı aslında. Elimizdeki bavullardan dolayı.

Plânı programı yapıp Seren’e haber verdik biz şu gün geliyoruz diye. Seren’de işini ona göre ayarladı. Gideceğimiz günden bir gün önce İclâl Abla “Yarın ne zaman gidiyoruz?” diye sordu. Önce “Gidiyoruz” demesine anlam veremedim. “Yarın şu saatte dolmuşa bineceğiz. Sonra da Kuşadası’nda ilk İzmir otobüsüne bineceğiz” dedim. Yarım saatte bir Kuşadası’ndan İzmir’e otobüs kalkıyor o yüzden çok fazla beklemeden hemen gidebilecektik.

İclâl Abla “Yok dolmuşla gitmeyeceksiniz. Ben götüreceğim sizi. Kızı hamile haliyle dolmuşa mı bindireceğiz?” dedi. İşte gene İclâl Abla yapacağını yapmıştı. Kendisi programı yapıp bizi götürmeye karar vermiş meğerse. O yüzden “Ne zaman gidiyoruz?” diye sormuş. Sağ olsun gene yardımımıza koştu İclâl Abla.

Yola çıkacağımız gün sabah kahvaltıdan sonra aheste aheste hazırlanmaya başladık. Çok sıcaklarda yola çıkmayalım diye düşünüyorduk. Şöyle öğleden sonra gibi çıkmaya karar verdik. O yüzden de gayet yavaş şekilde hazırlanıyorduk. Öğleden sonra İclâl Abla’nın arabasına eşyalarımızı yükledik, komşularımızla vedalaştık ve yola koyulduk. Herkes bizi gelecek sene 3 kişi olarak bekliyordu. Annem de bizimle gelecekti ve hep beraber Kuşadası Otogarı’na doğru yola çıktık.

“Hamile Terliği” ile yürüyüşler

Her günümüz çok keyifli geçiyordu tatilimizde. Sabahları erken kalkıp yürüyüşler yapıyorduk Nursen’le. Daha öncede bahsetmiştim hamilelikte çok önemli yürüyüşler. Sabah ve akşam olmak üzere günde iki kere uzun uzun yürüyorduk. Bu sayede yüzmenin yanı sıra yürüyüş ile de beli çok rahat etti Nursen’in. Kaslarda çalışıp güçlendiği için, karnı şiştikçe Lâl’i taşıması daha rahat oluyordu.

Güzelçamlı’ya gelmeden hemen önce Ankara’da bir mağaza tesadüfen “hamile terliği” diye satılan bir terlik görmüştük. Daha sonra hemen internetten araştırdım. Şekillerle, resimlerle detaylı olarak ne olduğunu, nasıl olduğunu, ne gibi faydaları olduğunu öğrendim. Nursen’le beraber incelediğimizde gerçekten işe yarayacak bir terlik olduğunu düşündük. Hemen gidip aldık terliği. Nursen yürüyüşlerde o terliği giydi ve gerçekten çok faydasını gördü. Daha rahat yürüyor ve beli çok rahat ediyormuş. Hamileliğinin sonun kadar kullandı o terliği ve hâlâ da kullanıyor. Hamilelik sonrasında da kullanılabilecek çok ergonomik ve rahat bir terlik.

Sabah yürüyüşlerinde erkenden Güzelçamlı’nın ufacık limanına gidiyorduk. Balıkçıların dönmesini bekliyorduk. Saat 8’e doğru teker teker küçük tekneleriyle dönüyordu balıkçılar ve küçük kovalar içinde yakaladıkları balıkları tezgaha döküyorlardı. Artık ne çıktıysa. Bakıp beğendiğimizi alıyorduk. Beğenmezsek şansımızı zorlayıp bir sonraki balıkçıyı bekliyorduk. Taze taze balıklarımızı alıyorduk ve bol bol balık yedik. Balık zaten normalde çok faydalıdır. Hele ki hamilelikte daha da fazla gerekli. Nursen zaten balık yağı hapı alıyordu. Üstüne bir de taze balık yiyince vitaminler ve fosforla iyice besleniyordu.

Akşam yürüyüşleri ise alış verişe yönelik oluyordu genelde. Akşam serinliğinde önce sahilden uzun bir yürüyüş yapıyor ve bizim sitenin ilerisindeki markete gidip eğer gerekliyse alış verişimizi yapıyorduk. Alış verişe gerek yoksa gene sahilde uzun bir yürüyüşten sonra gene deniz kenarında bir yere oturup dinleniyorduk.

Bu yürüyüşlerde konumuz genelde Lâl oluyordu tabii ki. Doğduktan sonra neler yapacağız, nasıl bir düzen kuracağız, hayatımızda ne gibi değişiklikler olacak gibi soruları konuşarak kendimizce plânlar yapıyorduk. Odasını nasıl yapacağız? Neler alacağız? Nasıl hazırlıklar yapacağız? Hatta kreş, okul gibi plânları bile yapıyorduk. Aslında plân demek pek doğru olmayabilir. Genelde hayallerimizi konuşuyorduk. Çok güzel hayaller ve plânlardı bunlar.

Bakalım Lâl doğunca konuştuklarımızın ne kadarını gerçekleştirip hayata geçirebileceğiz? Artık tüm yaşam kaynağımız, heyecanımız, geleceğimiz, umudumuz her şeyimiz Lâl olacaktı. Hatta sanki olmuştu bile. Şunun şurasında 3 ay kadar bir süre kamıştı doğumuna. 

Hamilelik tatili yapacağız

Artık tatil zamanımız geliyor. Daha önceden planları yapmıştık. Yazlığımızın olduğu Güzelçamlı’ya gidip bir aydan biraz fazla bir süre orada kalacaktık. Güzelçamlı, Kuşadası’na bağlı bir köy. Davutlar’dan hemen sonra. Aslında Antalya’ya da gidip Nursen’in ailesini de ziyaret etsek çok iyi olurdu ama Nursen hamile haliyle Antalya’nın o sıcağına ve nemine dayanamazdı. Maalesef Antalya ziyaretini ertelemek zorunda kaldık. Artık bir sonraki sene Lâl ile birlikte gideriz anneanne ve dedesini görmeye.

Tatile biraz erken çıkıyorduk ama böyle denk geliyordu ne yapalım? Daha geçe bıraksak hamilelik ilerleyecek ve hiç tatil yapamayacaktık. Hem de ikinci üç ay içinde yani hamileliğin en güzel zamanına denk geliyordu ve çok daha rahat ve zevkli geçebilecekti tatilimiz.

Güzelçamlı Nursen için daha iyi olacaktı. Hem Haziran ayında o kadar bunaltıcı sıcaklar olmaz, olsa bile nem neredeyse yok gibi olduğundan daha rahat edecek. Antalya’da ki gibi yoğun nemde nefes bile alınmıyor neredeyse. Güzelçamlı’da öyle bir sorunumuz olmayacak. Yaklaşık 40 gün kadar kalacaktık. Temmuz’un son haftasına kadar. Tam ikinci üç ayın bittiği zamanlar. Ankara’ya döndüğümüzde de üçüncü üç aylık dönem başlayacak ve hem doğum hazırlıkları hem bebek hazırlıkları, alış verişi ile uğraşacaktık. Plânlar tamamdı. Her şey yolunda giderse tıkır tıkır doğuma doğru gidecektik.

Tatilde özellikle Nursen bol bol denize girecek, denizde yüzebildiği kadar yüzecek, doğal sebze ve meyvelerle beslenecek, temiz hava ve bol oksijen alacak, deniz kenarında sabah ve akşam yürüyüşleri yapacak, böylece daha sağlıklı bir hamilelik geçirecekti. Tabii ki bunları tek başına yapmayacak bende her anında yanında olacağım Nursen’in. Bu tatilde yapacaklarımız Lâl’in gelişimi içinde çok iyi olacak.

Ankara’dan İzmir’e uçakla gidecektik. İzmir’den de araba ile Güzelçamlı’ya geçeceğiz. Biletlerimizi neredeyse 1 ay önceden aldık hatta. Otobüsle hemen hemen 10 saatlik yol çekilecek iş değil. Hele ki Nursen için. Bir de 22 haftalık hamile haliyle. Ama uçak için aklımıza takılan bir sorun vardı. 22 haftalık hamile için uçak tehlikeli olabilir mi? Uçağa alırlar mı? Rapor gerekiyor mu?